Η απάντησή σας στο φόβο

Ο φόβος και η ανησυχία είναι ένα κανονικό μέρος � ακόμη και ουσιαστικό � της ζωής. Μας προετοιμάζουν για τον κίνδυνο, που δημιουργεί τις φυσιολογικές αλλαγές που επιτρέπουν σε μας για να αποκριθούν αποτελεσματικά σε μια απειλή. Ο φόβος είναι πολύ απλός. Προκύπτει σε απάντηση στον άμεσο κίνδυνο, έτσι είναι συνήθως απροσδόκητο, πολύ έντονο, και περιορισμένος στην κατάσταση προκείμενη. Η απάντησή σας στο φόβο, όπως το άλμα από την πορεία ενός επικείμενου αυτοκινήτου, επιλύει γρήγορα την κατάσταση.

Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση.

Εφ' όσον υπάρχει ένας καλός λόγος για το φόβο ή την ανησυχία, και δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα να εργαστεί, να παίξει, και να κοινωνικοποιήσει, δεν θεωρείται πρόβλημα. Αλλά όταν η ανησυχία διαρκεί επάνω μια δική της ζωή και αρχίζει να αναστατώνει τις καθημερινές δραστηριότητες, η κατάσταση δεν είναι πλέον κανονική. Μια γνήσια συναισθηματική αναταραχή είναι τώρα στην εργασία... και είναι χρόνος να δει ένας γιατρός.

Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών ετών δείχνουν ότι η υψηλή πίεση αίματος, τα έλκη, οι πονοκέφαλοι ημικρανίας, τα κτυπήματα, ο αλκοολισμός, η κατάθλιψη, ο θυμός, η κούραση, ο εθισμός φαρμάκων και πολλές άλλες φυσικές καταστάσεις οφείλονται συχνά στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της πίεσης.

Στρατηγικές αυτοβοήθειας για τον πανικό

Η οικογένεια είναι μεγάλης σπουδαιότητας στην αποκατάσταση ενός προσώπου με μια αναταραχή ανησυχίας. Ιδανικά, η οικογένεια πρέπει να είναι ενθαρρυντική χωρίς βοήθεια να διαιωνιστούν τα συμπτώματα του προσώπου. Εάν η οικογένεια τείνει να ευτελίσει τη βελτίωση αναταραχής ή απαίτησης χωρίς επεξεργασία, το επηρεασθε'ν πρόσωπο θα υποφέρει. Μπορείτε να επιθυμήσετε να παρουσιάσετε αυτό το βιβλιάριο στην οικογένειά σας και να στρατολογήσετε τη βοήθειά τους ως μορφωμένους συμμάχους στην πάλη σας ενάντια στην αναταραχή ανησυχίας σας.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια είναι αποτελεσματικά στη μεταχείρηση της κατάθλιψης. Ένας τύπος αποκαλούμενων ιατρική εκλεκτικών ανασταλτικών παραγόντων σεροτονίνης reuptake (SSRIs) ο συχνότερα ορίζεται από τους γιατρούς. Στη θεραπεία «συζήτησης», ο ασθενής και ο θεράπων μιλούν για την εμπειρία, τις σχέσεις, τα γεγονότα, και τα συναισθήματα του ασθενή. Δύο από τις προσεγγίσεις που βρέθηκαν για να είναι αποτελεσματικές για την κατάθλιψη είναι διαπροσωπική θεραπεία και γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία.

Πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας

Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση.

Ανησυχία απόψεων θεωρίας εκμάθησης ως μαθημένη συμπεριφορά που μπορεί να ξεμαθευτεί. Αυτή η θεωρία πρου4ποθέτει ότι η ανησυχία ενός προσώπου μπορεί να μειωθεί με διαρκώς να αντιμετωπίσει τη φοβισμένο κατάσταση ή το αντικείμενο. Και μερικοί άνθρωποι, στην πραγματικότητα, αλλάζουν τη σκέψη τους και δοκιμάζουν τη σημαντική ανακούφιση χωρίς οποιοδήποτε φάρμακο.

Πίεση, τραύμα, αβεβαιότητα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί συμφωνούν ότι, άλλοι παράγοντες κατά μέρος, η πίεση, το τραύμα, και οι αβεβαιότητες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην ανάπτυξη των αναταραχών ανησυχίας. Οι μελέτες παρουσιάζουν μια σχέση μεταξύ της ανησυχίας και της πίεσης, οι οποίες μπορούν να καθοριστούν συνεπεία να προσαρμοστούν σε μια αλλαγή. Οι προκλήσεις όπως ο θάνατος αγαπημένος απαιτούν μια σημαντική προσαρμογή που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας αναταραχής ανησυχίας. Η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, ή για το μέλλον, μπορεί επίσης να παραγάγει την ανησυχία. Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι ένα αγχωτικό γεγονός προηγείται της εμφάνισης πολλών αναταραχών ανησυχίας, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμα αποφασιστικό. Η επιρροή αυτών των παραγόντων εμφανίζεται να ποικίλλει με την αναταραχή. Στο μετα-τραυματικό σύνδρομο πίεσης, τέτοιοι παράγοντες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, ενώ στην ψυχαναγκαστική αναταραχή, η χημεία εγκεφάλου εμφανίζεται να είναι ο αρχικός ένοχος.

Μια δυσαναλογία σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσει μια αντίστοιχη μετατόπιση στις σκέψεις μας. Αλλά ισχύει η αντιστροφή επίσης; Μπορεί μια καθορισμένη αλλαγή στη σκέψη μας να αλλάξει τη χημεία στον εγκέφαλο; Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ισχύει και η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αλλαγή των αντιδράσεών μας, στην πραγματικότητα, θεραπεύει πολλά προβλήματα. Πράγματι, για μερικές αναταραχές, όπως οι φοβίες, αυτός ο τύπος θεραπείας παραμένει η αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση.

Φαρμακείο για τις ψυχιατρικές διαταραχές

Δεν είναι εξ ολοκλήρου σαφές γιατί τα ψυχοτροπικά φάρμακα λειτουργούν ακόμα, φαίνεται ότι επανεγκαθιδρύουν την ισορροπία μέσα στη χημεία του εγκεφάλου. Η συμπεριφορά καθορίζεται μέσω των μηνυμάτων που διαβιβάζονται μέσα στον εγκέφαλο από ένα κύτταρο νεύρων σε άλλο μέσω των διάφορων χημικών ουσιών. Αυτές οι χημικές ουσίες καλούνται νευροδιαβιβαστές. Μέσω των εκατομμυρίων των κυττάρων νεύρων μέσα στον εγκέφαλο, οι χημικές ουσίες προκαλούν τις μνήμες, τα σχέδια ύπνου, τις αντιλήψεις, τα συναισθήματα, τις διαθέσεις και τις σκέψεις. Το ηλεκτρικό ρεύμα που φέρνει τα μηνύματα παραλαμβάνεται από τις άκρες νεύρων, αποκαλούμενες συνάψεις, οι οποίες απελευθερώνουν έπειτα το νευροδιαβιβαστή. Αυτές οι χημικές ουσίες, στη συνέχεια, διαδίδουν το μήνυμα με την υποκίνηση των επόμενων νεύρων στη γραμμή για να στείλουν στο ηλεκτρικό μήνυμα. Μόλις χρησιμοποιηθεί, η χημική ουσία νευροδιαβιβαστών επιστρέφεται και αποθηκεύεται στο τέλος νεύρων. Αυτή η διαδικασία ανακύκλωσης καλείται reuptake. Όταν αυτή η κάνοντας σήμα διαδικασία πηγαίνει askew, τα αποτελέσματα βλέπουνε στη συμπεριφορά ενός προσώπου και βιώνονται στις συγκινήσεις, τις αντιλήψεις, τις αισθήσεις, και τις ιδέες του.

Αν και υπάρχουν πολυάριθμες χημικές ουσίες που εκτελούν τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες μέσα στον εγκέφαλο, τρεις βασικές χημικές ουσίες, ή οι νευροδιαβιβαστές, φαίνονται οι κρισιμότεροι στη ρύθμιση αυτής της διαδικασίας και τη διατήρηση της ισορροπίας: σεροτονίνη, η οποία συσχετίζεται με την ανησυχία, την κατάθλιψη, και την επιθετικότητα ντοπαμίνη, η οποία έχει επιπτώσεις στην αντίληψη πραγματικότητας και την ευχάριστη εμπειρία και norepinephrine, το οποίο έχει επιπτώσεις στην προσοχή, τη συγκέντρωση, και τη διάθεση.

Έρευνα κατάθλιψης

Όπως τις καρδιακές παθήσεις και το διαβήτη, οι αναταραχές εγκεφάλου είναι σύνθετες και προκύπτουν πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών, συμπεριφοριστικών, αναπτυξιακών, και άλλων παραγόντων.

Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης και τις νευροχημικές τεχνικές, οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ένα δίκτυο των αλληλεπιδρώντας δομών είναι αρμόδιο για αυτές τις συγκινήσεις. Κέντρα πολύ ερευνητικοου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, μια αμύγδαλο-διαμορφωμένη δομή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Η αμυγδαλή εγκεφάλου θεωρείται για να χρησιμεύσει ως μια πλήμνη επικοινωνιών μεταξύ των μερών του εγκεφάλου εισερχόμενα αισθητήρια σήματα εκείνης της διαδικασίας και των μερών που τα ερμηνεύουν. Μπορεί να επισημάνει ότι μια απειλή είναι παρούσα, και προκαλεί μια απάντηση ή μια ανησυχία φόβου. Φαίνεται ότι οι συναισθηματικές μνήμες που αποθηκεύονται στο κεντρικό μέρος της αμυγδαλής εγκεφάλου μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις αναταραχές που περιλαμβάνουν τους πολύ ευδιάκριτους φόβους, όπως τις φοβίες, ενώ τα διαφορετικά μέρη μπορούν να περιληφθούν με άλλες μορφές ανησυχίας.

Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος.

Κατανόηση της κατάθλιψης

Η ασυγκράτητη ανησυχία μπορεί να οδηγήσει σε οποιεσδήποτε από διάφορες συναισθηματικές αναταραχές, όλες που χαρακτηρίζονται από μια δυσάρεστη και συντριπτική διανοητική ένταση χωρίς την προφανή ευπροσδιόριστη αιτία. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας γνωρίζουν απολύτως ότι οι σκέψεις και η συμπεριφορά τους είναι παράλογες και ακατάλληλες, αυτή η διορατικότητα δεν τους δίνει καμία βοήθεια στον έλεγχο των συμπτωμάτων τους.

Κάθε αναταραχή ανησυχίας έχει τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της, αλλά όλα δεσμεύονται μαζί από το κοινό θέμα του υπερβολικών, παράλογων φόβου και του φόβου.

Συμπτώματα της κατάθλιψης

Οι καταθλιπτικοί άνθρωποι θα φανούν λυπημένοι, ή «κάτω,» ή μπορούν να είναι ανίκανοι να απολαύσουν τις κανονικές δραστηριότητές τους. Δεν μπορούν να έχουν καμία όρεξη και να χάσουν το βάρος (αν και μερικοί άνθρωποι τρώνε περισσότεροι και κέρδους το βάρος όταν καταθλιπτικοί). Μπορούν να κοιμηθούν πάρα πολύ ή πάρα πολύ ελάχιστα, να έχουν τη δυσκολία που πηγαίνει στον ύπνο, ύπνος restlessly, ή να ξυπνήσουν πολύ νωρίς το πρωί. Μπορούν να μιλήσουν για το αίσθημα ένοχοι, άνευ αξίας, ή μάταιοι μπορούν να στερηθούν την ενέργεια ή να είναι νευρικοί και ταραγμένοι. Μπορούν να σκεφτούν για τη δολοφονία και μπορούν ακόμη και να κάνουν μια προσπάθεια αυτοκτονίας. Μερικοί καταθλιπτικοί άνθρωποι έχουν τις αυταπάτες (ψεύτικες, σταθερές ιδέες) για την ένδεια, την ασθένεια, ή το sinfulness που συσχετίζονται με την κατάθλιψή τους. Συχνά τα συναισθήματα της κατάθλιψης είναι χειρότερα σε μια ιδιαίτερη εποχή της ημέρας, για παράδειγμα, κάθε πρωί ή κάθε βράδυ.

Αν και οι αναταραχές ανησυχίας λαμβάνουν διάφορες ευδιάκριτες μορφές, ορισμένα γενικά συμπτώματα τείνουν να εμφανιστούν σε όλα τους. Κατά συζήτηση του όρου τους, την άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας εκθέτουν συχνά τα εξής: - κρύα/υγρά χέρια - διάρροια - ίλιγγος - ξηρό στόμα - γρήγορος σφυγμός - κούραση - jitteriness - κομμάτι στο λαιμό - πόνοι μυών - μούδιασμα/τσούξιμο των χεριών, των ποδιών, ή άλλου μέρους σωμάτων - συναγωνιμένος ή σφυροκοπώντας καρδιά - γρήγορη αναπνοή - shakiness - που ιδρώνει - ένταση - που τρέμει - στομάχι

Τα φυσικά συμπτώματα αυτής της αναταραχής περιλαμβάνουν: δόνηση, σύσπαση, ένταση μυών, πονοκέφαλοι, οξυθυμία, ιδρώτας, ναυτία, καυτές λάμψεις, ζαλάδα, και αναπνοή δυσκολίας. GAD εντοπίζεται όταν ψυχολογικά και φυσικά συμπτώματα της ανησυχίας τελευταία ένας περισσότερο από μήνας και δεν συνοδεύεται από τα συμπτώματα άλλων αναταραχών ανησυχίας.

Επεξεργασία των αναταραχών ανησυχίας

Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο.

Όταν υποβάλλεστε στην επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας, εσείς και ο γιατρός ή ο θεράπων σας θα εργάζεστε μαζί ομαδικά. Μαζί, θα προσπαθήσετε να βρείτε την προσέγγιση που είναι καλύτερη για σας. Εάν μια επεξεργασία δεν λειτουργεί, οι πιθανότητες είναι καλές ότι μια άλλη μια. Και οι νέες επεξεργασίες αναπτύσσονται συνεχώς μέσω της έρευνας. Έτσι μην σταματήστε την ελπίδα.

Η ανησυχία που συνδέεται με τις διατροφές;

Τα φάρμακα συνταγών και εκείνοι που αγοράζονται πέρα από το μετρητή μπορούν επίσης να προκαλέσουν τα συμπτώματα ανησυχίας. Τα κρύα φάρμακα, τα χάπια διατροφής, τα αντισπασμωδικά φάρμακα, τα τονωτικά, digitalis, τα συμπληρώματα θυροειδή, και, παράδοξα, τα αντικαταθλιπτικά χάπια που δίνονται για να μειώσουν τον πανικό όλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανησυχία. Διακόπτοντας ποικίλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ηρεμιστικών, τα χάπια ύπνου, και ορισμένα φάρμακα αίμα-πίεσης μπορούν να οδηγήσουν στα συμπτώματα απόσυρσης που περιλαμβάνουν συχνά την ανησυχία.

Η ανησυχία που συνδέεται αιτία με τα φάρμακα λήψης ή να διακόψει και άλλες ουσίες μπορεί συνήθως να ανακουφιστεί εύκολα μόλις αναγνωριστεί η. Είναι επομένως ουσιαστικό να παρασχεθεί ο γιατρός σας μια πλήρη μείωση των φαρμάκων σας � συμπεριλαμβανομένων των εξωχρηματιστηριακών προϊόντων � και των συνηθειών σας κατανάλωσης και κατανάλωσης.

Εξήγηση καθορισμού

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Look around, touch life!